Әгәр укытучы иҗатчы икән, ул, һичшиксез, балалар күңеленә яхшы орлыклар сала.
Миңа бала чактан иҗат дөньясы якын булды, шуңа күрә булачак һөнәремне дә шул юнәлештә сайларга уйладым.
Иҗат тормышның төрле өлкәләренә кагыла, ләкин язмыш мине укытучы һөнәренә китерде.
Мондый авыр хезмәтне башкара алуыма шикләнеп кенә гимназиягә килсәм дә, укучыларның самимилеге, укытучы хезмәтенең күп кырлы булуы, кирәк икән - син диктор, кирәк икән син – журналист, сәхнәләрдә син артист булуы мине үзенә җәлеп итте. Мин шуны аңладым: бу хезмәт миңа тормышта тулы канәгатьләнү, иҗади яктан үзбилгеләнергә мөмкинлек бирә.


Мин туган телемне һәм милләтемне, балаларны бик яратам. Шушы ике фактор минем киләчәк тормышымны, һөнәремне билгеләгәндер дә. Миңа укучыларым белән эшләү, аларны өйрәнү, кызыклы белем иленә алып бару бик ошый.